De eerste keer dat Niki (51) als bezoeker voor de deur stond van Zelfregie NL in Venlo, liep ze een half uur heen en weer. Toen ze eindelijk naar binnen durfde, moest ze even wennen. Maar al snel voelde het goed. “Ik merkte gelijk dat hier anders naar mij werd gekeken. Hier was ik geen patiënt.”
Het draait bij Zelfregie NL grotendeels om ontmoeten en meedoen. Op diverse plekken in de regio Noord- en Midden-Limburg kunnen mensen steun vinden of juist steun bieden. De een komt om zich te ontwikkelen via een cursus of vrijwilligerswerk, de ander om te herstellen van ingrijpende ervaringen en weer een ander om mee te doen aan activiteiten. Directeur Sonja: “We bieden cursussen, een-op-eenbegeleiding en herstelhuizen. Er is een meldpunt voor de regio Limburg-Noord. Daar kunnen mensen een melding maken als ze zich zorgen maken om iemand of zichzelf. Ze krijgen dan een van onze ervaringsdeskundigen aan de lijn.” Ook behartigt de organisatie de belangen van psychisch kwetsbare mensen.
Sonja werkte eerder in de ggz. “Daar bedacht ik me dat het goed zou zijn als er een plek was waar mensen gewoon naar binnen konden wandelen om hun verhaal kwijt te kunnen. Met mensen die voor je klaarstaan, aandacht geven en een luisterend oor bieden. Ik zag ergens het woord zelfregiecentrum en toen ben ik redelijk impulsief aan de slag gegaan. Vijftien jaar later zijn we niet meer uit de regio weg te denken. Daar ben ik heel trots, superblij en dankbaar voor.”
Gevoel van hoop
De kennismaking met het zelfregiecentrum veranderde Niki’s leven. “Ik had me geïdentificeerd met mijn rol als patiënt en de grote donkere wolk die bij mij hoorde. Ik zag alleen nog maar wat er allemaal mis met mij was. Sonja schoof dat opzij. Ze vroeg zelfs om mijn hulp. Het was zo lang geleden dat iemand überhaupt interesse had in hoe ík ergens tegenaan keek. Ze raakte me. Door haar kreeg ik een soort gevoel van hoop. Ik mag meedenken, gezien en gehoord worden. Ik mag ertoe doen.”
“Een groot deel van de mensen vindt bij ons de plek waar ze zich onderdeel van een groter geheel voelen”, gaat Sonja verder. “Ze kunnen hun verhaal kwijt. En dat lucht op. Door zaken uit te spreken wordt het beter behapbaar. Dingen die klein zijn, hoeven niet per se groter te worden en grote dingen kunnen juist kleiner worden.” Niki: “Dat is wat mij zo heeft verwonderd in de jaren dat ik psychiatrische behandelingen kreeg. Wat er eerder speelde, deed er niet toe. Niemand vroeg naar mijn verhaal. Mijn perspectief toen ik 34 jaar was? Ik zou de rest van mijn leven thuis zitten. Ik zou mezelf alleen stabiel kunnen houden door medicatie. Dat was zo intens perspectiefloos. Mijn leven stond stil terwijl iedereen om mij heen doorging. Mijn stilstand was ook achteruitgang. Zonder Zelfregie NL was dat alleen maar erger geworden. Hier kreeg ik een kans. Ik was helemaal vergeten dat ook ik iets te brengen heb. We hebben allemaal iets te brengen.” Het Oranje Fonds steunt projecten als Zelfregie NL, zodat iedereen mee kan doen in de samenleving en niemand er alleen voor staat.
Anders denken
Sonja: “Haar verhaal raakt me iedere keer. Mensen kijken nog te vaak naar wat er niet goed is, terwijl je ook ervoor kunt kiezen om te zien wat er mooi is.” Dat is ook precies wat haar drijft. “Het belangrijkste is hoe we kijken naar mensen. We nodigen bezoekers uit om zelf een rol te pakken om zich van betekenis te voelen en anders naar zichzelf en hun medemens te kijken. Je van betekenis voelen is een waarde van mentale gezondheid. Iedereen heeft dat gevoel nodig.”
Bij Zelfregie NL lukte het Niki om anders over zichzelf te denken. “Ik kreeg de ruimte om stappen te zetten en echt mee te gaan doen. Meerdere keren nodigde Sonja mij uit om wat meer uren te werken. Ze nam risico’s, want elke keer schoot ik in de weerstand. Zo ging ik van bezoeker, vrijwillige ervaringsdeskundige naar stafmedewerker. Nu werk ik 32 uur.” Soms verschijnt de zwarte wolk nog. Sonja: “Daar worstelen we nog weleens mee.” Niki: “Ja, die worsteling dat ik als mens niet goed genoeg ben, is nooit helemaal weg.” Maar Sonja staat altijd voor haar klaar. “Ze is er onvoorwaardelijk voor mij. Ze is een bron van inspiratie en steun. Bij elke ontmoeting geeft ze me iets van haar licht mee, ook als ze dat zelf helemaal niet doorheeft. Dan juist.”
Het Oranje Fonds vindt dat iedereen ertoe doet. Daarom zet het fonds zich in voor een samenleving waarin iedereen mee kan doen en niemand er alleen voor staat. Oftewel een betrokken samenleving; waarin we zorgen voor elkaar, mensen gelijke kansen hebben en zich verbonden voelen met anderen in de buurt. Samen met sociaal initiatiefnemers, dat zijn mensen die een probleem zien en er iets aan doen. Zij zetten zich in voor mensen die geraakt worden door armoede, uitsluiting, eenzaamheid en psychische kwetsbaarheid. Zij zijn er voor anderen, dus het Oranje Fonds is er voor hén. Om ze te versterken en te verbinden. En vanuit de overtuiging dat we het sámen moeten doen, trekt het fonds hierbij ook op met verschillende partners. Zo worden krachten gebundeld en bruggen gebouwd, tussen mensen en organisaties. Zodat iedereen ertoe kan doen voor een ander. Ontdek hoe jij ertoe kan doen op oranjefonds.nl.
