'Ook mannen hebben een knuffel nodig'
Nu is hij sportverslaafd, maar ooit waren er andere verslavingen. Jan heeft inmiddels zijn zaakjes goed op een rij. “Ik weet hoe het voelt, eenzaamheid en afwijzing. Daarom ben ik mee gaan doen aan Mannen in beweging, om anderen te helpen.”
Soms valt hij nog wel terug in oude gewoonten. “Ik ben toch een einzelgänger.” Dan blijven de gordijnen dicht totdat hij zichzelf weer tot de orde roept. Dit duurt niet lang, want zijn kinderen wonen de halve week bij hem. En dan is het rust, reinheid en regelmaat.
Vertrouwen
“Ik heb een uitkering, daar wilde ik wat voor terug doen. Ik begon als deelnemer en werd later begeleider. Wat die mannen meemaakten kende ik: gescheiden, verslaafd, je afzonderen, geen werk, depressiviteit. Je ziet je kinderen niet meer. Je durft niemand meer te vertrouwen, omdat je jezelf als verslaafde ook niet vertrouwde. Bij de mannen die meededen, zag ik het langzaam veranderen. Het vertrouwen kwam terug, ze zijn gaan sporten, koken, samen op pad. Het verwachtingspatroon was laag, niet gericht op presteren, maar op gewoon sociaal zijn. Ik gaf ze een schouderklopje, of een knuffel. Mannen hebben dat ook nodig. Ik heb daar geen moeite mee, net zo min als met de was doen, koken of strijken. Ze kregen van mij suggesties over bijvoorbeeld koken met minder koolhydraten. Niet alleen spaghetti en rijst. Want dat zorgt voor extra kilo’s."
Weerstand
Door Mannen in Beweging is Jan sterk gegroeid. "Ik weet nu waar mijn gedrag en emoties vandaan komen, waarom ik tegen bepaalde zaken weerstand voel. Dat vind ik echt een winst van het meedoen. Ernaar handelen was altijd makkelijker dan het gedrag te veranderen. Ik heb mezelf nu veel beter onder controle. Ik kan iets betekenen voor anderen. Sommige mannen zie ik nog weleens, we zijn een soort maatjes geworden. Vroeger had ik meer geld, maar ik ben nu veel rijker. In immateriële zin heb ik er veel voor terug gekregen.”
Mannen in beweging is een project van Stichting Scala.
