'Bij muziekles schatert Olivier het uit, ook op afstand'

“Olivier kan fysiek niet zoveel”, begint zijn moeder Ingeborg Felix haar verhaal. “Hij is meervoudig lichamelijk en verstandelijk beperkt. Hij kan niet praten, hij kan niet zelfstandig eten. Maar hij krijgt wel veel mee van zijn omgeving. Hij houdt van mensen om hem heen, van geluiden, van muziek. Daar wordt hij vrolijk van en dan geniet hij op zijn eigen manier.”

Sterke mimiek

Elke woensdagmiddag ging Olivier naar muziekles via de stichting, die kinderen en volwassenen met en zonder beperking samenbrengt door middel van kunst en cultuur. “Dan zitten ze met een klein clubje kinderen. De muziekleraar maakt muziek met zijn gitaar of andere instrumenten. De kinderen genieten van de muziek en van het contact met elkaar. Als Olivier de stem van de muziekleraar hoort, bloeit hij al op. Hij associeert zijn stem met iets leuks en gezelligs.”

Het begin van de coronacrisis betekende gelukkig niet het einde van de muzieklessen. “De muziekleraar kwam al snel met het idee om het via een tablet te doen. “Alle kinderen krijgen het scherm ook even dichtbij zich. Ik krijg dan de filmpjes doorgestuurd. Het is zo mooi hoeveel plezier hij dan heeft. En hoe goed je dat kunt zien. Hij heeft een heel sterke mimiek. Zijn gezicht spreekt boekdelen.”

Uit het hart

Mede door die muziek is Olivier de coronaperiode tot nu toe goed doorgekomen. “Dat je ze kunt bereiken met muziek, ook op afstand, is zo waardevol. Tijdens de coronaperiode mocht ik hem niet knuffelen. Van achter het hek bij zijn woongroep las ik voor en blies ik bellen. Een hele rare periode. Maar ook dan zie je dat Olivier in het moment leeft en voldoening haalt uit de aandacht en de dingen die tot hem komen.

"Als hij mijn stem hoort, gaat hij uit zijn dak."

Ingeborg is geroerd door de toewijding van de Inkluzie -medewerkers. “Het is zo mooi dat er mensen zijn die proberen iets te ontwikkelen voor deze doelgroep en die zo goed meedenken tijdens deze periode. Wat ze doen, is geen kunstje, geen vak dat je helemaal kunt aanleren. Het komt echt uit het hart. Dat zie je wel vaker bij mensen die met deze doelgroep werken. Anders komt het ook niet binnen. Olivier is gek met ze.”

Een hobby

Inmiddels mag Ingeborg een keer in de week twee uurtjes bij Olivier zijn. “Dan kan ik hem een knuffel geven, vooral voor mij is dat heel fijn. Ik neem hem ook weer mee, op de speciale fiets, of we gaan wandelen met de rolstoel. Dan geniet hij weer van de kleine dingen.”

“Ik kan iedere ouder aanraden om te kijken wat muziek voor hun gehandicapte kind kan betekenen. Het is heerlijk om Olivier te zien genieten. Ik kan hem iets bieden wat ik mijn andere kinderen ook bied: een hobby. De muziekactiviteiten geven mij het gevoel dat mijn kind meedoet in de samenleving. Op zijn niveau.”

Meer weten over de mensen achter de stichting?
Lees het verhaal Jong en oud verbinden met kunst en cultuur.