Louisa (69) is een van de mensen die meedoet aan de maandelijkse zingevingsbijeenkomsten voor ouderen van Zin in Utrecht. “Ouderen delen dan hun zorgen, angsten, ervaringen, inspiratie en levensvragen met elkaar. Er staat elke maand een ander thema op de agenda zoals afhankelijkheid, euthanasie, gelukkig zijn, eenzaamheid of het milieu. We vragen ook aan de ouderen waar ze het over willen hebben. Soms komt er iets verrassends uit, zoals wat het met je doet om te leven met een geheim”, vertelt geestelijk verzorger en een van de initiatiefnemers Suzette.
De bijeenkomsten voor ouderen onder de noemer Nooit te oud om te groeien is een van de initiatieven van Zin in Utrecht. “Mensen van alle leeftijden kunnen bij ons terecht met hun levensvragen. Dit doen wij in de vorm van individuele gesprekken en door het organiseren van groepsbijeenkomsten. Wij bieden ook een luisterend oor voor levensvragen op het moment dat er iets mis is. Iemand heeft bijvoorbeeld te horen gekregen dat hij beginnende dementie heeft en maakt zich zorgen over de toekomst. Of iemand is zijn baan kwijtgeraakt of een dierbare verloren. Sommige mensen praten met een vriend of de huisarts, maar het is ook belangrijk dat er ergens een plek is waar je op een diep niveau fundamentele gesprekken kunt voeren.”
Mix van filosofie, creativiteit en eigen inbreng
Louisa was een paar jaar geleden al eens aanwezig bij een zingevingsbijeenkomst voor ouderen. “Ik vond het leuk en interessant. Tijdens de coronapandemie hoorde ik dat er dichter bij mij in de buurt een groep was gestart. Ik ben toen daarheen gegaan en blijven hangen. Er komen onderwerpen aan bod waar lang niet overal zo openhartig over wordt gesproken. Dat vind ik juist zo waardevol. Het zijn gestructureerde gespreksgroepen met een thema en met verdieping. Bijzonder is de mix van filosofie, de ruimte voor creativiteit en de inbreng van de mensen. Elke keer is het een andere invalshoek, maar het gaat altijd om verdieping en de mogelijkheid wezenlijke dingen van jezelf in te brengen.”
Soms trekken deelnemers ook na de bijeenkomsten met elkaar op. Suzette: “In eerste instantie komen ze voor het goede gesprek en gaan ze daarna weer verder met hun eigen leven. Maar als je elkaar een langere tijd vaker ziet en samen dingen deelt, zoek je elkaar toch op.” Louisa: “Ik vind het ook inspirerend dat ik deelnemers weer op andere momenten binnen Zin in Utrecht tegenkom.”
Praten over covid en eenzaamheid
De gemeente Utrecht subsidieert drie groepen, maar door corona werd de behoefte groter. Suzette: “We hebben het veel over covid en eenzaamheid gehad. Dat had zoveel invloed op de mensen. Alleen al in Utrecht zijn we enorm uitgebreid, omdat mensen contact zochten. Vanaf zomer 2020 zijn we gegroeid van drie naar negen groepen.” Ook merkte Zin in Utrecht toen hoeveel de bijeenkomsten voor de deelnemers betekenen. Suzette: “Voor de een is het een uitje, de ander waardeert vooral de kwaliteit van het contact. Want voor sommige mensen is alleen een kopje koffie drinken niet genoeg. Zij doorbreken eenzaamheid door diepe gevoelens en gedachten met anderen te delen. Dat vind ik ook het mooiste. Er wordt niet gebabbeld. Soms delen mensen zo’n mooie ervaring en zijn ze zo wijs. Daar kan ik echt van genieten. Je krijgt een verbinding met elkaar.”
Door de steun van het Corona Sociaal Herstelfonds van het Oranje Fonds kunnen de bijeenkomsten ook op plekken buiten Utrecht plaatsvinden. “Het is heel fijn dat we de mogelijkheid krijgen om iets dat mooi is en mensen iets goeds brengt, uit te breiden. Het is een steun in de rug. En het is een prettig fonds om mee samen te werken. De organisatie denkt goed mee. De hulp biedt lucht.”
Louisa, die zelf een van de groepen begeleidt, heeft haar plek gevonden. “Ik heb een diepe behoefte om met zingeving bezig te zijn en dat kan hier. Het biedt ook ruimte voor mensen om weer eens op een andere manier na te denken over hun leven. Die bezieling vind ik dichterbij huis niet. Ik vind het belangrijk om het met elkaar over zulke thema’s te hebben. Het geeft me een enorm fijn gevoel dat dit kan.”
