Door MEE Gelderse Poort werd ze gekoppeld aan Bruggenbouwer Hendrica (47) die toen stage liep bij de organisatie die cliënten leert drempels te nemen en actief mee te doen. Projectleider Michelle: “MEE Bruggenbouwen is een methode waarbij vrijwilligers als Bruggenbouwers mensen in een kwetsbare situatie helpen weer mee te doen. Want niet meedoen leidt vaak tot eenzaamheid. De Bruggenbouwers zijn bijvoorbeeld vrijwilligers uit de buurt, ervaringsdeskundigen en hbo-studenten Social work en pedagogiek. Twintig weken lang helpen ze een inwoner op weg.”
“De Bruggenbouwers zijn niet de oplossing, maar ze werken naar een doel. Uiteindelijk maken ze zichzelf overbodig. Ze kijken hoe mensen met een verstandelijke, lichamelijke of psychische beperking weer kan meedoen. Denk aan een blinde vrouw die wil meedoen aan de wandelclub in haar wijk, iemand met lichte dementie die vrijwilligerswerk wil doen om een rol te vervullen of een kind met autisme dat graag mee wil doen met voetbal met andere kinderen uit de wijk. De Bruggenbouwer kijkt wat mogelijk is en helpt mensen mee te doen.”
Wandelclub voor mensen met niet-aangeboren hersenletsel
Rennie liet aan Hendrica weten dat ze een loopmaatje zocht. Samen maakten ze een plan van aanpak en gingen aan de slag. Rennie: “Nu heb ik een wandelclub voor mensen met niet-aangeboren hersenletsel opgericht. Hendrica heeft me daar heel erg bij geholpen.” Rennie heeft zelf een herseninfarct gehad. Enkele jaren later kreeg ze kanker. “Daardoor werd ik depressief. Ik stond juist altijd heel positief in het leven. Op een gegeven moment wilde ik van de medicijnen af. Ik gaf mezelf een schop onder m’n kont. Ik wilde weer meedoen in de maatschappij en niet meer aan de zijlijn staan.” Hendrica: “Toen ik je leerde kennen, had je het nog heel zwaar. Maar je krabbelde snel op.”
Michelle: “Meedoen met gewone dingen is heel waardevol. Maar daar is soms een extra zetje voor nodig. De bruggenbouwer helpt iemand over de drempel heen en neemt de tijd. Onze vrijwilligers onderzoeken vooral wat wel mogelijk is. Ze ondersteunen in hele gewone dagelijkse dingen. Daardoor kunnen onze cliënten weer meedoen aan dingen die voor anderen heel normaal zijn, zoals sporten.” Hendrica “Het is heel bijzonder hoe je als Bruggenbouwer zoveel voor iemand kan betekenen, door er te zijn, te luisteren en iemand stap voor stap op weg te helpen.” Rennie wist precies wat ze wilde, maar ze wist gewoon even niet hoe. Samen keken we wat ze nodig had. En uiteindelijk heeft ze alles zelf gedaan.”
In zes maanden zagen Rennie en Hendrica elkaar zo’n twintig keer. Rennie: “Door de depressie was ik negatief geworden, maar nu sta ik weer heel positief in het leven.” Hendrica: “Het is echt een wereld van verschil. En dat heb je zelf gedaan.” Rennie: “Maar wel met jouw hulp! Nu heb ik weer het gevoel dat ik er mag zijn. Ik doe ertoe.”
Ook mensen in andere gemeentes laten meedoen?
De coronapandemie had niet alleen invloed op Rennie, weet Michelle. “We zien nu een bredere groep mensen voor wie het moeilijker is om contact te maken. We willen onze methode, die goed werkt in de regio Arnhem en Nijmegen, dan ook inzetten in andere gemeentes om mensen weer mee te laten doen. Dankzij de steun van het Corona Sociaal Herstelfonds van het Oranje Fonds gaan we nu aan de slag in Noord-Brabant. Door het fonds krijgen we uren om te laten zien dat onze methode werkt. Sowieso is het prachtig dat het Oranje Fonds ook mensen samenbrengt. We waren een keer kanshebber voor de Appeltjes van Oranje. Het was zo mooi dat we met andere deelnemers ervaringen konden uitwisselen. Eigenlijk is het fonds ook een soort bruggenbouwer, maar dan in het samenbrengen van organisaties.”
Voor Rennie zit het traject erop. Rennie: “Zonder Bruggenbouwers zag mijn leven er heel anders uit. De steun van Hendrica heeft mij verder gebracht. Ze heeft heel veel voor mij betekend. Ze heeft echt een inkijkje in mijn leven gehad.” Hendrica: “We hebben het leven gedeeld. Ik weet zeker dat het je was gelukt om uit het dal te raken, maar nu stond je sneller in je kracht. Door elke succeservaring zag ik jouw zelfvertrouwen groeien. Je wilde wandelen en deed dat, ook al moest het met een rollator. Na acht jaar fietste je voor het eerst weer op de dijk. Je wilde een loopmaatje en nu heb je een wandelclub, een nieuw netwerk.” Rennie: “Ja, ik ben ook weer een beetje trotser op mezelf. Ik heb het toch bereikt.”
