“Met de 7.000 huishoudens die we nu bereiken, is het ondertussen een uit de kluiten gewassen initiatief geworden”, vertelt initiatiefnemer Alan over Stadsdorp Beter een goede buurt. “Toen mijn partner Jerry en ik hier kwamen wonen, merkten we dat de mensen niet heel erg betrokken waren. Wij zijn gewoon begonnen met het organiseren van activiteiten en ondersteunden anderen om ook iets te doen voor onze wijk. Tijdens de coronaperiode bedachten we speurtochten om mensen uit huis te krijgen. Voor de saamhorigheid organiseerden we dakconcerten op het dak van ons bedrijfspand. Nu zijn er regelmatig activiteiten, zoals activiteiten voor ouderen, buurtwandelingen, concerten en er is een gezamenlijke buurttuin. Ook hebben we een green-team, buurt-team, klus-team en clean-team.”
Een van de trucs? “We maken activiteiten concreet en bieden structuur. We geven de vrijwilligers duidelijke opdrachten. Duidelijk zijn is essentieel. Om een project succesvol te laten zijn, is het ook belangrijk dat je constant zichtbaar en in de buurt bent. Wij wonen en werken hier. Iedereen kan bij ons altijd binnenlopen. Zo kunnen we mensen op een laagdrempelige manier ontvangen. En soms moet je gewoon beginnen en kijken wat werkt.”
Ook moet je als initiatiefnemer geduld hebben. “Blijf volhouden. Soms moet je dingen nog een keer organiseren en dan komen de mensen wel. Ook relaties opbouwen en vertrouwen winnen, investeren dus, kost tijd. Blijf mensen en partijen uitnodigen die een rol kunnen spelen. Op een gegeven moment weten ze je te vinden. Wij hebben nu een stabiele functie in de wijk. Welzijnswerk belt ons als er iets is. Toen we hoorden dat een kunstenaar al jaren niet de deur uit kwam, besloten we een kunstproject te organiseren. Daardoor kwam hij helemaal tot leven.”
Positief blijven als kracht
Alan is sowieso een volhouder. “Een buurtbewoner keek altijd naar beneden als hij door de wijk liep. Ik wilde hem dan juist gedag zeggen. En dat deed ik dus ook en bleef ik doen. Na jaren gaat nu zijn hoofd omhoog en zegt hij ons ook vrolijk gedag.” Enthousiasme is volgens Alan dan ook heel belangrijk. “Ga nooit in een klagende rol zitten als iemand niet komt. Als je de organisator bent, moet je de positieveling zijn. Mensen klagen heel makkelijk. Wij zijn altijd vrolijk en positief. Positief blijven is de belangrijkste kracht. Dat motiveert en inspireert mensen. We hebben onze buurtbewoners niet alleen socialer naar elkaar gemaakt, maar vooral ook actiever. Er zijn mensen die nu de deur uitkomen, omdat we ze iets bieden.” Alan voegt toe: “En ‘do it for the right reasons’. Je moet het niet doen omdat je dan aanzien krijgt of gezien wordt. Je doet het omdat je gewoon wil bijdragen. In mijn geval wil ik ertoe doen voor de buurt.”
Hij wil dolgraag dat het initiatief blijft bestaan. Daarom is de volgende stap professionaliseren. “Wat gebeurt er als wij wegvallen? We willen alle bestaande losse initiatieven, actieve buurtbewoners en plannen voor de komende jaren verbinden en structureel verduurzamen. Het doel is een structurele bewonersparticipatie. Gelukkig merken we dat steeds meer mensen het stadsdorp gaan dragen. Het heeft na jaren echt effect op de wijk. Hoe meer we met z’n allen zijn, hoe meer de buurt tot leven komt.”
