En dat gebeurt ook tijdens NLdoet. De zorgtuin doet ruim acht jaar mee aan de landelijke vrijwilligersdag. “Bezoekers kijken op onze kluslijst wat ze willen doen. Veel deelnemers nemen ook hun kinderen mee. Het leukste is de samenwerking tussen mensen die elkaar nog niet kennen. Het is zo mooi als iemand van 80 jaar aan een kind vraagt om samen bloembollen in de grond te zetten. Het raakt me altijd hoe er verbinding ontstaat”, vertelt Evelien (61). Ze is mede-initiatiefnemer en voorzitter van stichting Munira.
De tuin is een sociaal maatschappelijk project. “Het is een burgerinitiatief. We zijn met niets begonnen. Op deze plek was een voormalige gemeentewerf. We hebben stap voor stap de stenen eruit gehaald en zijn gaan werken aan de tuin. Alles wat we hier doen, doen we voor anderen. We brengen wekelijks bloemen naar mensen in de buurt en een zorginstelling en de geoogste groente gaat naar de voedselbank. Er komen mensen met onder andere geheugenproblemen op de tuin en we werken samen met de basisschool voor educatieve lessen.”
Iets extra’s
Iedere week zijn twaalf vaste vrijwilligers een dagdeel aanwezig. Daarnaast zijn er nog zeker vijf mensen die af en toe komen helpen. Tijdens NLdoet gaat iedereen aan de slag met het onderhoud aan de tuin en het tuinhuis. “En we doen iets extra’s zoals bessenstruiken poten en bloembollen voor de bijen plaatsen. We zijn altijd heel blij met de financiële steun van het Oranje Fonds. Door dat steuntje in de rug kunnen we extra materialen aanschaffen, zoals bloembollen, natuurlijke schoonmaakmiddelen en goede compost. Het is leuk dat je die kleine dingen kunt aanvragen en het meteen kunt gebruiken. Dan heb je ook concrete dingen te doen.”
Maatschappelijke waarde en erkenning
“Door NLdoet kun je laten zien wat je doet en draagvlak creëren. We merken elk jaar dat er genoeg mensen zijn die best willen helpen, maar zich niet willen vastleggen. Nu kunnen ze een keer vrijblijvend meedoen. Als iemand er blij van wordt en wil aanhaken, dan is dat heel leuk. Net als Elly. Zij kwam acht jaar geleden kijken en is sindsdien iedere week op de tuin te vinden. Ook komen ieder jaar bedrijven helpen. Het was super dat B&W Lochem een keer meedeed.” De vaste club vrijwilligers is blij met alle hulp. “Het geeft een energieboost als mensen van buitenaf komen helpen. De meerwaarde van zo’n dag is dat je met elkaar iets doet voor een ander.”
Evelien vindt het heel mooi dat tijdens NLdoet in heel het land mensen samenkomen om vrijwilligerswerk te doen. “Het Oranje Fonds besteedt er veel aandacht aan. Dat vind ik bijzonder. Sowieso betekent het fonds veel voor ons. Het is een organisatie die bekend en betrouwbaar is. Hun steun geeft maatschappelijke waarde aan een project."
Met elkaar zijn
De stichting doet ook altijd mee aan Burendag. “Onlangs vierden we op die dag ons 12,5-jarig bestaan. Er kwamen toen ook Oekraïense vrouwen kijken. Zij komen nu iedere week helpen. Ze spreken de taal niet, maar met handen en voeten komen we er wel uit. Het is gezellig en hun aanwezigheid heeft ook een positief effect op onze vrijwilligers.”
“We kijken altijd waar iemand blij van wordt. We hebben geen taken die in een bepaalde tijd klaar moeten zijn. Dat is onze kracht. Een tip voor werken met vrijwilligers is zorgen voor een aanspreekpunt. Wij werken zelf mee. Op vrijdag trek ik tuinkleren aan en ben als vrijwilliger fijn samen bezig in de tuin. Daardoor kunnen we goed schakelen en afstemmen en voel ik me verbonden. Tot slot organiseren we bijeenkomsten en komen we een keer per jaar samen om te koken. We zijn hier nooit allemaal tegelijk en daarom zoeken we momenten dat we met elkaar kunnen zijn.”
“We kijken altijd waar iemand blij van wordt. We hebben geen taken die in een bepaalde tijd klaar moeten zijn. Dat is onze kracht. Een tip voor werken met vrijwilligers is zorgen voor een aanspreekpunt. Wij werken zelf mee. Op vrijdag trek ik tuinkleren aan en ben als vrijwilliger fijn samen bezig in de tuin. Daardoor kunnen we goed schakelen en afstemmen en voel ik me verbonden. Tot slot organiseren we bijeenkomsten en komen we een keer per jaar samen om te koken. We zijn hier nooit allemaal tegelijk en daarom zoeken we momenten dat we met elkaar kunnen zijn.”
